سؤالات متداول پیرامون قراردادها در ترکیه
عقد معین (قراردادهای دارای نام): عقدی است که توسط قانونگذار سازماندهی شده و با مفاد خاصی از سایر قراردادهای دیگر متمایز می شود، همچون قراردادهای فروش.
عقد غیر معین (قراردادهای بدون نام): قراردادی است که قانونگذار آن را از دیگر عقدها متمایز نکرده و احکام خاصی برای آن در نظر نگرفته است، بلکه احکام آن بسته به اراده طرفین قرارداد بوده و احکام قراردادهای عمومی بر آن جاری و ساری است.
قراردادی است که التزامات و تعهدات متقابل طرفین را به رسمیت شناخته و دارای چندین مورد است:
از حیث تعهدات و التزامات طرفین و ترتیب آنها: این قرارداد فقط از یک طرف الزام آور است، مثال آن قرارداد بخشش و هدیه است.
از حیث فسخ قرارداد باید گفت: فسخ قرارداد تنها در قراردادهایی امکان دارد که مفاد آنها برای طرفین قرارداد لازم الاجرا است. در صورتی که یکی از طرفین به تعهدات و التزامات خود – که در قرارداد برای وی تعریف شده است - عمل نکند، طرف دیگر می تواند جهت فسخ قرارداد اقدام نماید.
از نظر اینکه مسؤولیت ضرر وارد شده بر چه کسی است، باید گفت: تعیین مسؤولیت ضرر وارده در قراردادهای دو طرفه امکانپذیر بوده و طرف بدهکار مسؤولیت ضرر وارده را باید متقبل شود، اما در مورد قراردادهای که فقط از یک طرف لازم الاجرا هستند، باید فرد طلبکار مسؤولیت ضرر وارده را متحمل شود.
امکان انتقال مالکیت ملک به خریدار در اداره تاپو ترکیه تا قبل از کامل شدن ساخت و ساز ملک و پرداخت کامل هزینه ها توسط خریدار، امکانپذیر نیست، به همین جهت قراردادهای اولیه فروش املاک و مستغلات (قراردادهای تعهد به فروش)، هیچ گونه صبغه قانونی ندارند، مگر اینکه نزد دفاتر اسناد رسمی ترکیه (مراکز نوتر) به تایید رسمی رسیده باشند.
لذا سرمایه گذار باید در این مرحله دقت و عنایت کافی به خرج دهد و هر گونه قراردادی را به تایید نوتر برساند تا بتواند از طریق حواله های بانکی معتبر، تعداد مراتبی را که در بانک به حساب طرف مقابل پول واریز کرده است، اثبات کند و در صورتی بروز هر نوع تعارض و درگیری بتواند برای دعاوی خود مدرک ارائه دهد.